uçramak

işlik

1) Duş gelmek, duşmak, sataşmak.

2) Duçar bolmak, sezewar bolmak, sataşmak, ýolukmak.

∙ Bu biçäre bir bela uçran bolara çemeli. («Mydam Taýýar» gazeti)

∙ Üsti açyk harabalarda bularyň hemmesi öýken keseline uçrar. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)